BINGO!

Nieuws uit de regio Saône-et-Loire (71)

Elk uitgaanskatern van de krant toont aan dat er in de Saône&Loire geen weekend voorbij gaat zonder kienspel.

Het kienen heeft de afgelopen jaren een enorme vlucht genomen; jaarlijks worden er in Frankrijk zo’n 200.000 sessies georganiseerd. Het publiek is doorgaans 50+ .Tijdens het kienen is het muisstil, de spanning loopt op totdat iemand de speelkaart vol heeft en het verlossende woord ‘KIEN!’ roept. Er zijn spelers/speelsters die hechten aan het neerzetten van allerlei geluksbrengers rond de speelkaarten: een pluchen beer, klavertjes-4, lieveheersbeestjes, foto’s, ….
Het organiseren van deze vorm van ontspanning kan veel geld opleveren, maar kan ook veel geld kosten, wanneer men zich niet aan de regels houdt.
De in 2012 aangepaste wet staat de traditionele lotto toe, mits het door een vereniging wordt geïnitieerd. Het dient daarbij een sociaal, cultureel, wetenschappelijk, sportief of educatief doel te dienen. Theoretisch mogen alleen de leden van de vereniging en hun naasten aan het spel meedoen, wordt er vooraf geen publiciteit gemaakt en mag de inzet van de spelers niet hoger zijn dan 20 euro. Verder is het officieel verboden om geldprijzen uit te delen of de prijzen in geld te laten omwisselen. Vandaar waarschijnlijk de foto’s in de krant van winnaars met een worst, een ham of een ander soort pakket in natura in de hand.

Regelmatig houdt de douane controles op de organisatoren van dit soort kansspelen. In theorie kan regelschennis leiden tot rechtsvervolging. Daarbij kan ook de fiscus een percentage van de gemaakte winst (van de afgelopen 3 jaar) opeisen. Tot 30.490 euro is dat 10%, tussen 30.490 en 228.700 euro wordt er 40% gerekend en boven die 228.700 euro loopt het percentage op tot 70%.

Sinds de jaren 90 zit er in Epervans een winkel, die gespecialiseerd is in kienspel-gerelateerde producten: speelkaarten, fiches, magneetstaafjes, pionnen, telramen, ballenmachines en mascottes.

Éric Lavocat, de uitbater, heeft in de loop der tijd al aan 6.000 verenigingen en scholen uit de omgeving en ook ver er buiten artikelen verkocht. Concurrentie van grote supermarkten en internet heeft hij wel, maar hij zet in op klantgerichtheid/service.
“Op een zondagochtend werd er bij mij aangeklopt. De voorzitter van de vereniging ‘vrienden van de brandweer’ had het op internet bestelde materiaal niet op tijd binnen gekregen… Ik ging met hem naar de winkel en leverde hem de benodigde spullen. Zo kon er die middag toch worden gekiend,” vertelt Éric Lavocat vol trots.

Ellen van der Stam
Bron: lejsl20151109