De beverrat
De beverrat veroorzaakt veel schade aan de oevers van rivieren. In de Yonne worden jaarlijks 2000 exemplaren gevangen.
Het is natuurlijk een schitterende belevenis voor toeristen en andere nieuwsgierigen om een bever in de zomer zo gemakkelijk te kunnen observeren aan de oevers van de Yonne of langs de diverse kanalen. Maar de beverrat blijft een schadelijke soort vanwege de schade die het toebrengt aan de oevers: voor elk gegraven hol wordt door het dier een kubieke meter grond verplaatst.
1 – Hoe te herkennen
Deze grote vegetarische rat komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Hij hoort bij de familie ‘Myocastoridae’ (de bever, met platte staart, afkomstig uit Europa of Noord-Amerika). Hij is wijdverbreid in Europa en heeft geen natuurlijke vijand. In de negentiende eeuw is hij naar Europa gehaald voor zijn pels.
2 – Een soort dat zich snel voortplant
Na zes maanden kan een vrouwtje zich al voortplanten met een snelheid van twee à drie nesten per jaar. Dat zorgt voor vier tot zeven jongen per jaar. Alleen menselijk ingrijpen kan deze geboorte explosie in goede banen leiden.
3 – Risico’s voor mensen
De beverrat is een drager van veel ziekten die overdraagbaar zijn op mensen en andere dieren, waaronder ‘leptospirose’ beter bekend als de ziekte van Weil. Er worden elk jaar in Frankrijk zo’n 300 gevallen vastgesteld.
In de Bourgogne is meer dan de helft van de populatie beverratten besmet.
4 – Acties om de soort te reguleren
“De ‘association des piégeurs agréés de l’Yonne’ (een vereniging van erkende vallenzetters) doodt ongeveer 2.000 bevers per jaar”, onderstreept Bruno Belval, voorzitter van de vereniging.
“Tijdens een koude winter kunnen veel bevers doodgaan door gebrek aan voedsel. Maar de winter van vorig jaar was tamelijk zacht, waardoor alle bevers makkelijk konden overleven. Dus moesten we andere acties op touw zetten. In Auxerre bijvoorbeeld hebben we een vallencampagne georganiseerd. Vóór de start van de campagne hebben we, in samenwerking met andere organisaties en omwonenden, een veldverkenning uitgevoerd om de meest in het oog springende beverplaatsen in kaart te brengen. We hebben daarna categorie 1-vallen (vallen met een of twee ingangen) geplaatst, die elke dag vóór de middag gecontroleerd moesten worden. De gemeente zorgde voor deze dagelijkse controle. De beverratten in de val werden ter plaatse door een lid van de vereniging gedood. Als er andere dieren in de val zaten, werden die vrijgelaten. In 2015 zijn achtendertig bevers op vier locaties gevangen, in 2016 acht op drie locaties.”
Aart Sierksma
Bron: l’yr, Nuisibles, les ragondins ont investi les bords de rivières, de canaux et d’étangs []
