Een spookdorp

De gemeente Saint-Aubin-des-Chaumes bestaat eigenlijk helemaal niet. De naam van het dorp is alleen maar van toepassing op de kerk. De inwoners wonen in twee gehuchten, Charancy en Chalvron.

Geschiedenisverhalen vertellen dat de Duitsers op het hoogtepunt van de Tweede Wereldoorlog het dorp Saint-Aubin-les-Chaumes nooit hebben gevonden. En daar is dus een goede reden voor: het hele dorp bestaat niet. Hoewel het wel een postcode heeft, is het onmogelijk een weg te vinden die je naar dit dorp brengt. Het enige dat je kunt vinden zijn de borden van Charancy en Chalvron, waar de zesenzestig inwoners wonen.

De kerk draagt de officiële naam

De naam van het dorp geldt alleen voor de kerk, die als enige de officiële naam van de gemeente draagt. Het is gelegen op de top van de heuvel Saint-Aubin. ‘Wij vinden het ook verrassend, tegenstrijdig zelfs, maar zo is het nu eenmaal,’ verklaart burgemeester Etienne Bera, die in Charancy woont.

‘De tweeënzestig inwoners zijn min of meer gelijkmatig verdeeld. We hebben echter gemerkt dat er de laatste jaren een paar meer in Charancy wonen. Het feit dat zij niet in een dorp, maar in gehuchten wonen, houdt de bewoners niet echt bezig hoor. We zijn eraan gewend, dat is alles,’ bevestigt Jacques Semarcelle, eerste wethouder, die in Chalvron woont. Hij heeft zich vaak over deze situatie gebogen, wat op zijn zachtst gezegd voor nog meer verbazing zorgde. ‘Ik heb stukje bij beetje antwoorden op mijn vragen gevonden. Lang geleden, lang voordat Chalvron en Charancy twee fusiegemeenten vormden, was Chalvron bijvoorbeeld verbonden aan Bazoches.

Rivaliteit

Ondanks dat het dorp op papier niet bestaat, zijn er toch straatnamen en huisnummers. ‘En die hebben we al zo’n tien jaar,’ vervolgt Étienne Bera. ‘Twee jaar geleden, toen we bezig waren met restauratiewerkzaamheden aan de kerk, zeiden we tegen elkaar dat dit toch wel een eigenaardige situatie is. We hebben een dorpskerk, gelegen op een groot stuk grond dat ook nog eens de naam van het dorp draagt.

Ondanks deze merkwaardige situatie, kunnen de inwoners van beide gehuchten goed met elkaar overweg en zijn de activiteiten goed over de beide gehuchten verdeeld. De zagerij van William Testa staat in Chalvron, er is een gîte in Charancy en het gemeentehuis staat in Charancy. ‘Nee, er is geen rivaliteit tussen de twee gehuchten,’ aldus de burgemeester en de wethouder.

Jacques Semarcelle vertelt vervolgens dat hij ooit in een oud kadaster de naam Saint-Aubin-les-Chaumes heeft gevonden, nog voordat de gemeente zo heette. ‘Maar dat verandert niets aan de huidige situatie,’ legt hij uit. ‘We leven al een lange tijd zo. En dat gaat heel goed zo’.

Guy Carlier en Alain de Chalvron

De komiek Guy Carlier bezit al heel lang een huis in het centrum van het gehucht Chalvron. ‘Het is in feite een familiehuis dat hij heeft behouden,’ zegt de burgemeester. ‘Het was van zijn grootmoeder. Hij komt hier zo vaak als hij kan, afhankelijk van zijn agenda. Ik heb hem verschillende keren aan de telefoon gehad. Hij was hier nog voor een paar dagen tijdens de kerstvakantie. Nu speelt hij zijn nieuwe show, maar zodra hij de kans krijgt, komt hij weer. Hij kent natuurlijk de bijzonderheden van het dorp.

 

Dan hebben we nog Alain de Chalvron. De voormalige verslaggever, die jarenlang vaste correspondent voor France 2 in de Verenigde Staten was, is naar een van de twee gehuchten genoemd. ‘Ik weet dat er familierelaties bestaan, maar ver weg. En ik weet ook dat hij hier ooit is langsgekomen,’ merkt Étienne Bera op.

Aart Sierksma

Bron: Saint-Aubin-des-Chaumes, le village fantôme [Pierre Brérard]