In Lormes woont Michel Zink, de ‘immortel de l’Académie Française’

Michel Zink, al tien jaar woonachtig in Lormes, werd onlangs verkozen tot lid van de Académie Française*.
Hij heeft nogal wat eretitels op zijn naam:
‘Commandeur de la Légion d’honneur’
‘Commandeur de l’ordre des Palmes académiques’
Bestuurslid van de vereniging ‘Henri Bachelin’ (een Franse schrijver uit Lormes uit de vorige eeuw)
Lid van ‘l’Académie des inscriptions et Belles-Lettres’
Michel Zink, erkend filoloog (bestudeert de taal- en letterkunde van verschillende volken) en mediëvist (iemand die de Middeleeuwen bestudeert), was professor aan de universiteit van Toulouse en vervolgens aan de Sorbonne. Van 1995 tot 2016 doceerde hij aan het ‘Collège de France’ (een instelling voor hoger onderwijs en onderzoek).
Sinds 1972 is hij de auteur van vele boeken over de Franse literatuur van de Middeleeuwen, waarvan de meeste op dit gebied toonaangevend zijn.
In augustus 2016 namen Michel Zink en zijn echtgenote deel aan de literaire wandeling in Lormes: “In de voetsporen van Henri Bachelin.” Aan het einde van deze wandeling hebben ze de deelnemers verwelkomd op de binnenplaats van de voormalige broederschool, waar de familie Zink sinds 2008 woont.

Hoe kende u Lormes?
Mijn ouders, Elzassers, kochten een huisje in Chastellux-sur-Cure; in 1938 vonden ze het nodig om een beetje afstand te nemen vanwege de opkomst van het nazisme in het naburige Duitsland. Rue Perrin, het huis van mijn jeugd had geen stromend water of tuin. Ze kochten daarna een huis in Chalaux, momenteel bewoond door mijn zus. Ik kende Lormes dus al lange tijd.
In 2007, na de ontvangst van de Prix Balzan (Een internationale onderscheiding op het gebied van wetenschap en cultuur), had ik de wens om een huis te kopen in Lormes. Ons oog viel op het huis van de familie Huck, die de woning te koop aanbood. Ik hoorde dat het de voormalige vrije broederschool was, waar indertijd ook Henri Bachelin opzat. Ik ben me gaan interesseren voor deze plaatselijke schrijver en ben blij lid te zijn van de raad van bestuur van de vereniging die zijn naam draagt.

Hoe bent u lid geworden van de Académie Française?
Je moet je aanmelden als een stoel vacant is, maar meestal word je voorgesteld. Hélène Carrère d’Encausse, sinds 1999 permanent secretaresse van de academie, moedigde mij aan om kandidaat te worden, wat ik uiteindelijk deed. Ik had de eer om op 14 december vorig jaar te worden gekozen op stoel nr. 37 van René Girard, waar ik heel blij mee ben omdat ik hem zeer bewonder. Ik zal zijn lofrede op 18 oktober uitspreken. Maar iemand is alleen lid, na instemming van de president van de republiek. Daarom werd ik in januari door Emmanuel Macron ontvangen en ben ik zijn eerste ‘académicus’.

Waar houdt u zich zoal mee bezig?
De Académie Française bestaat voornamelijk uit schrijvers, intellectuelen en academici. Onze grootste opdracht is het zuiver houden van de Franse Taal, wat komt er wel en wat niet in het woordenboek. De tweede taak is de ‘Francofonie’ (La Francophonie, met een hoofdletter F, verwijst naar alle regeringen, landen of officiële instanties die het gebruik van het Frans delen in hun werk of uitwisselingen). Mijn kennis van de literatuur van het middeleeuwse Frankrijk komt goed van pas bij de woordenboekcommissie, die elke donderdagochtend vóór de plenaire vergadering van donderdagmiddag bijeenkomt. Op vrijdag heb ik dezelfde soort werkzaamheden voor de ‘Académie des inscriptions et belles-lettres’ waar ik al wat langer deel van uitmaak. Voor deze Academie draag ik al het uniform en het zwaard, de beroemde ‘groene jas’ van de onsterfelijken. Het lijkt me niet verstandig om een tweede set aan te schaffen voor mijn nieuwe functie.

*De Franse Academie is een instelling in Frankrijk met het doel om de Franse taal te standaardiseren en te perfectioneren. Zij werd gesticht op 13 maart 1634, onder het bewind van Lodewijk XIII, door kardinaal Richelieu en draagt ??de naam van de Franse Academie sinds 20 maart 1634. Lodewijk XIV verordonneerde dat de Academie alleen zijn lofzangen moest bezingen.
Sinds 1639 bestaat zij uit veertig gekozen leden (de ‘onsterfelijken’ genoemd).

Aart Sierksma

Bron: ljdc, À Lormes, on peut croiser Michel Zink, immortel de l’Académie française [Jean-Luc Bierry]